studioinspiracje studioinspiracje
940
BLOG

Orlik, nie tylko olimpijski...

studioinspiracje studioinspiracje Sport Obserwuj notkę 10

Szybowiec wypełnił ogromną część konstrukcji lotniczych zdolnych unieść człowieka w przestrzeń powietrzną. Ogromnym problemem w początkowym okresie lotnictwa było oderwanie statku powietrznego od powierzchni ziemi. Wykorzystywano różne konstrukcje. Jednak dopiero odkrycie siły nośnej płata w strudze powietrza pozwoliło na wzniesienie się człowieka w powietrze. Istniały tu dwie możliwości - jedna - to wykorzystanie siły uciągu śmigła, które przesuwało powietrze wzlędem stałego płata. Przy osiągnięciu pewnej szybkości opływu powietrza siła nośna płata pozwalała na podniesienie statku powietrznego.

Drugi sposób polegał również na wykorzystaniu strugi powietrza przesuwającego się względem powierzchni płata, ale bez wykorzystania silnika napędzajacego śmigło. W tym celu wykorzystywano istniejące wzniesienia. Statek powietrzny osuwał się ze wzniesienia i po uzyskaniu właściwej prędkości wytworzona na płacie siła nośna pozwalała na wzniesienie się statku w powietrze.

Gdy w dostateczny sposób opanowano produkcję szybowców, można było przystąpić do kształcenia pilotów i wykorzystanie statków powietrznych w celach transportowych.

Jednym z konstruktorów samolotów i konstruktorem szybowców był Antoni Kocjan (1902-1944). Swoją pracę nad konstrukcjami samolotó rozpoczął w  1932 roku udanymi szybowcami: "Wroną", "Komarem" i "Czajką".

Do najbardziej znanych szybowców jego konstrukcji należy "Orlik" opracowany w 1937 roku. Był to jednomiejscowy szybowiec wyczynowy, którego kolejne wersje zdobywały coraz wyższe uznanie. Pojawiły się następujące jego wersje:

Orlik, 1937 - wyprodukowano 4 szybowce

Orlik II, 1938, ulepszona wersja Orlika, poprawienie kształtu kabiny orzaz zwiększenie rozpiętości płata, dopracowanie konstrukcji wg wymagań "olimpijskich" na olimpiadę planowanoą na rok 1940, jeden z egzemplarzy Orlik II został wysłany do USA do Nowego Jorku, gdzie był eksponowany na wystawie w 1939 roku, ten egzemplarz został w 1942 roku zarekwirowany przez wojsko w zwiazku z włączeniem się USA w działania wojenne i służył do szkolenia pilotów, po wojnie wrócił do lotnictwa cywilnego i jest przechowywany u jednego z pasjonatów lotnictwa.

Inny egzemplarz Orlika został ukryty w rejonie szybowiska na górze Żar i tam w 1946 roku służył do kształcenia młodych pilotów. W związku z uszkodzeniami w wypadku lotniczym został skasowany.

Szybowiec Orlik II był jedną z pierwszych konstrukcji wyposażonych w hamulce aerodynamiczne. W zasadzie była to konstrukcja prototypowa, stąd - mimo ogromnych zalet - posiadała także i wady.

 

Orlik, nie tylko olimpijski...

http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/gorlik_3.jpg

 

 

Orlik, nie tylko olimpijski...

http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/gorl_m2.jpg

 

Orlik III - w zasadzie jest to szybowiec Orlik II, ale dopracowany bardzo starannie pod kątem wymagań uczestnictwa w olimpiadzie w 1940 roku. Wersja "olimpijska" posiadała też hamulec aerodynamiczny większy, niż modele Orlik II. Rozpiętość skrzydęł tego szybowca wynosiła 15 m i była ok. 0,5 m dłuższa, niż w stosunku do prototypu.

Szybowców Orlik nie powstało wiele, pierwsze jego egzemplarze stanowiły wyposażenie szkół lotniczych w Tęgoborzu, na Sokolej Górze i w Bezmiechowej.

 

Bibliografia:

http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/porlik.htm

https://pl.wikipedia.org/wiki/Szybowiec

https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Kocjan

https://www.google.com/search?q=szybowiec+orlik&ie=utf-8&oe=utf-8

 

 

 

Jestem zwolennikiem wysokich lotów i rozległych horyzontów

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Sport